Er lagalegur neyðarvarnarréttur brandari?

Lögin segja að neyðarvörn megi ekki ganga lengra en aðgerðin sjálf og markist af því hversu mikil hætta stafar af árásinni.  Að viðurlagðri refsingu í þokkabót!

Hvað gerir vanmáttugur einstaklingur að líkamlegum burðum  (svo sem kona eða gamalmenni) ef tveir ungir og sprækir ofbeldismenn ráðast inn á heimili  viðkomandi?  Ofbeldismennina má nefnilega hvorki berja né skjóta fyrr en eftir að þeir hafa beitt viðlíka aðgerðum.   

Hver og einn getur svo séð fyrir sér hvernig sá neyðarréttur nýtist slasaðri eða dauðri manneskju.   Ég fæ ekki betur séð en að friðhelgi heimilisins sé marklaust hjal - í lagalegri merkingu.

Athugasemdir

[Sigurður Hreiðar, 29.5.2009 kl. 17:29]

Góð athugasemd. Bæta má við hvað heimavörn svokölluð gerir í þessu samhengi. Gamli maðurinn kom heim og slökkti á öryggiskerfinu og hvað? Heyrir umgang uppi á lofti og gaurarnir koma þaðan stökkvandi til að slá hann niður.

[Kolbrún Hilmars, 31.5.2009 kl. 17:07]

Sæll Sigurður og fyrirgefðu síðbúið svar - mér yfirsást athugasemdin þín

Þessi neyðarvarnaréttur er í stíl við önnur réttindi fórnarlamba; gagnslaus!  Nálgunarbann dugir ekki í reynd og sambýliskonumisþyrmingamenn sitja eins og fínir menn inni á heimilum þaðan sem konur og börn hafa flúið í kvennaathvarf eða úr landi.  Fælingarmátturinn er enginn og því þarf enginn að vera hissa þótt nær daglega birtist fréttir af misþyrmingum af hálfu slíkra manna.