Hann lamdi mig fyrst

...er algeng afsökun systkina þegar foreldrarnir þurfa að stilla til friðar.

Í þessu tilviki virðist augljóst hver lamdi hvern fyrst. Hvernig mun svo alþjóðasamfélagið bregðast við þegar afskipta þess er óskað af upphafsmanninum sem fær á snúðinn að launum og kann ekki vel að meta?

Hvernig myndu foreldrar úrskurða?

Vilja þrýsting á Ísraela

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 21.8.2011 kl. 19:41]

Er það einhverjum vafa undirorpið Kolbrún, hver er að þröngva sér yfir hinn, hægt og bítandi?

[Elle_, 21.8.2011 kl. 19:58]

Alveg ótrúlegt hvað hrottastjórn Ísreal kemst upp með það lengi að níðast á Palestínumönnum, Kolbrún.  Og enn ótrúlegra að nokkur maður skuli verja það.

[Kolbrún Hilmars, 21.8.2011 kl. 20:00]

Axel, ég er nú svo sérsinnuð að samhryggjast báðum fyrir að koma sér ekki saman. Það hefði þeim líklega tekist upphaflega ef utanaðkomandi hefðu haldið sig til hlés. Nákvæmlega eins og gerist í systkinadeilum.

Úr því sem komið er mun hvorugur hafa betur - báðir munu tapa.

[Kolbrún Hilmars, 21.8.2011 kl. 20:08]

Elle, það er ekki hægt að verja hryðjuverkin þarna austur frá, en það er hægt að sjá að þau eru unnin á báða bóga. Ekki treysti ég mér til þess að standa með öðrum frekar en hinum. En þú?

[Kolbrún Hilmars, 22.8.2011 kl. 14:49]

PS. Batnandi mönnum er best að lifa; nú berast fréttir af því að stríðandi fylkingar hafi orðið ásáttar um 5 daga "hryðjuverkaverkfall". Vonandi stendur það sem lengst :)