Óskhyggja í vetrarlok.

Það er við hæfi að leggja inn eitt blogg eða svo um gosmálin.  Auðvitað hef ég látið mér nægja að fylgjast með fréttum og vefmyndavélaútsendingum í beinni.  Enda hef ég ekkert vit á eldgosum.

En ég hef verið að velta fyrir mér hvað sé raunverulega að gerast í iðrum jarðar.  Sá sem hefur fylgst með jarðskjálftayfirlitum veðurstofunnar síðustu vikur hefur séð ákveðið mynstur; jarðskjálftabelti á tiltölulega mjórri línu frá SV odda Reykjaness, yfir Reykjanesið sunnanvert og Ölfusið  austur að Eyjafjallajökli, vinkilbeygju NA yfir Vatnajökul norður eftir allt að Grímsey. 

Er þetta vísbending um hraunflæði djúpt  undir Atlantshafshryggnum norður eftir eða suður eftir?  Ég sakna þess að hafa hvergi séð neinar tilgátur eða skýringar fræðimanna um hvað er að gerast þarna niðri, svo gott sem undir iljum okkar.

Ef ég má líta á Eyjafjallagosið sem eins konar reykháf sem létti á þrýstingnum, þá vona ég að gosið þar standi sem lengst - einangrað.   Vonandi gengur það eftir og við fáum að öðru leyti gott og gjöfult sumar.