Séreignarlífeyrissparnaður

Þessa dagana heyrast margháttaðar hryllingssögur af afdrifum séreignarlífeyrissparnaðar fólks.  Svo virðist sem í sumum tilfellum hafi sparnaðurinn verið ávaxtaður á annan hátt en viðkomandi lífeyrissparandi hafi samþykkt og skipulagt.  Svona aðferðir vörsluaðila (bankanna?) eru í sjálfu sér nógu slæmar en annað skattalegt fyrirkomulag bitnar á öllum jafnt.  Því vil ég koma á framfæri eftirfarandi aðvörun - sem hefur reyndar meira að gera með skattareglur en kreppuástand og banka"svindl":

Takið út allan séreignarsparnaðinn ykkar og leggið hann inn á bankabók eða í eitthvað annað sem ykkur hugnast áður en þið hættið að vinna og farið að þiggja eftirlaun frá ríki og lífeyrissjóði.  Ef þið geymið sparnaðinn lengur reiknast hann ykkur til tekna sem skerða allar lífeyrisgreiðslur.

Athugasemdir

[(IP-tala skráð) 15.1.2009 kl. 19:03]

Takk reyni að muna þetta,..... í 20 ár frá og með deginum í gær talið

[(IP-tala skráð) 15.1.2009 kl. 19:04]

Ef ég ætt iséreignasparnað þar að segja, sem ég á ekki, og því engu að tapa.

[Kolbrún Hilmars, 15.1.2009 kl. 19:17]

En þá áttu kannski hlutabréf eða eitthvað annað álíka?  Allur söluhagnaður, svo og innlausn lífeyrissparnaðar, er auðvitað skattlagður samkvæmt tekjuskattslögunum - en það er tvöföld bölvun að losa slíkar eignir eftir að taka lífeyris er hafin.
Varúðarreglan er þessi:  Seldu allt sem gæti skert ellilífeyri áður en að því kemur.