Blekkingin um fyrirheitna landið

"...þetta [Ísland] er ömurlegasta land sem ég hef komið til" segir flóttamaðurinn Azzam frá Marokkó í viðtali við helgarblað Fréttatímans.

Og Azzam hefur samanburð:  Fyrst flúði hann frá heimalandi sínu til Spánar.  Þar var komið vel fram við hann, fékk að sækja skóla og læra spönsku. Þaðan flúði hann þó til Belgíu, eftir að hafa heyrt að hann yrði 18 ára sendur til baka heim.   Frá Belgíu fór hann til Danmerkur.  Sótti þar um hæli en var synjað og rekinn burt úr landinu til 10 ára.  Þá flúði Azzam til Noregs og sótti einnig um hæli þar.  Þegar norskir sögðust ætla að senda hann til baka til Danmerkur, flúði hann til Svíþjóðar.  Þar heyrði hann að Ísland væri gott land og ákvað að flýja til Íslands.

Þar með lauk flóttaferlinum endanlega því frá Íslandi kemst Azzam hvorki lönd né strönd af sjálfsdáðum. 

Annað og alvarlegra kemur þó fram í viðtölum Fréttatímans við Azzam og þrjá félaga hans sem svipað er ástatt um.  Þeir segja um Fit Hostel: 

"Þarna eru karlar um fimmtugt, alls konar karlar sem drekka mikið og eru með mikil læti og það er eiginlega hræðilegt að þurfa að búa innan um þá"  og  

"Það eru drykkjumenn á Fit Hostel og ég er hræddur við þá.  Þar er mikið um ofbeldi og menn stela hver frá öðrum".

Þarf ekki að stokka upp í þessum hælisleitendamálum - t.d. með því að veita meira fjármagni í málaflokkinn til þess að hraða málameðferð.  Skárra er að senda viðkomandi strax til baka til Evrópu þaðan sem þeir komu en að hægdrepa þá í brennivínslegi í Suðurnesjaeinangrun.