Landinn kann ekki mannasiði

að minnsta kosti ekki gagnvart forsetafrúm. 

Fyrir fjörutíu árum var það helsta umræðuefnið manna á milli að þáverandi forsetafrú gengi í hagkaupsslopp með rúllur í hárinu og færi jafnvel út í fiskbúð nær berfætt í skónum. 

Í dag fer umræðan fram á blogginu og enn fær forsetafrú að finna fyrir kjaftaganginum.  Ljóst er að fiskbúðin í vesturbænum um 1970 er ekki jafnopinber vettvangur og sviðið í  Peking en kjaftagangurinn hefur ekkert breyst.

Ég dreg þá ályktun að forsetafrúr séu í eðli sínu frjálslegar en kjaftaskjóðurnar eilíflega íhaldssamar.

Athugasemdir

[Kolbrún Hilmars, 26.8.2008 kl. 20:26]

Lotta mín, umræðan sjálf er óviðeigandi - ekki endilega innihald hennar.

[Kolbrún Hilmars, 26.8.2008 kl. 20:52]

Enn við sama heygarðshornið, Lotta góð?  Hvað get ég sagt annað en "beware" þegar vindáttin snýst...

[Kolbrún Hilmars, 26.8.2008 kl. 21:26]

Lotta, fyrsta forsetafrúin okkar var dönsk og gat ekki sagt eitt óbjagað íslenskt orð.  Man ekki til þess að nokkur hafi smjattað á því - enda aukaatriði.

[Kolbrún Hilmars, 26.8.2008 kl. 22:14]

Lotta mín, ert þú kjaftaskjóða?  Ef svo er þá máttu alveg hlaupa í sjálfsvörn því ég hef engan annan gagnrýnt í þessu bloggi mínu.  

[Kolbrún Hilmars, 26.8.2008 kl. 23:48]

Ei kiitos - hyvaa iltaa.

[Kolbrún Hilmars, 27.8.2008 kl. 00:07]

Nei nei, ég er bara að æfa mig ...