Þessi mynd

rifjaði upp gamlar endurminningar sem tengjast því að lögregluþjónar sem fá ís séu hamingjusamir og þjónustuliprir lögregluþjónar.

Fyrir tæpum 40 árum vorum við tvenn íslensk hjónakorn akandi á tjaldferðalagi um Evrópu.  Vorum síðla dags, í rökkurbyrjun, á norðurleið til baka og stefndum á  tjaldstæði stutt fyrir utan Frankfurt.  Þegar þangað kom fundum við ekkert tjaldstæði, keyrðum um næsta nágrenni en fundum ekkert - og áttum ekki borgarkort af Frankfurt til þess að fara á tjaldstæði þar.  Sem við vissum að var í næsta nágrenni við járnbrautarstöðina í miðborginni.

En við fundum lögreglubíl, kyrrstæðan á bökkum Main.  Ég skýst út með landakortið til þess að leita ráða varðandi tjaldstæðið.  Hitti þá fyrir tvo lögregluþjóna í pásu, sem báðir voru að borða ís.

Þrátt fyrir truflun, voru þeir afar ljúfir, litu á landakortið, ráðguðust síðan við "stöðina" en á þessum slóðum var því miður ekki lengur neitt tjaldstæði að finna.  En - svo sögðu þeir: við ætlum bara fyrst að klára ísinn og svo keyrum við á undan ykkur að næsta tjaldstæði.  Sem þeir gerðu svikalaust, alla leið, því tjaldstæðið reyndist vera það í miðborginni við járnbrautarstöðina.

Ís er málið!

 

 

„Sumarið leit aðeins við aftur“